Ένα διαδικτυακό ημερολόγιο, ένα blog που έκανε πάταγο (και κάνει ακόμα). Μια κοπέλα που γράφει μέσα από ένα ψιλικατζίδικο, μέρα μπαίνει - μέρα βγαίνει. Ιστορίες από τη Νίκαια, παράξενοι πελάτες, μια Αθήνα που δεν τη βλέπουμε στις ειδήσεις, μια Ελλάδα που αναγνωρίζουμε κάπως σφιγμένοι επειδή συνήθως προσποιούμαστε ότι δεν υπάρχει. . . Αυτό είναι το πρώτο επίπεδο. Το δεύτερο είναι οι προσπάθειες της Ψιλικατζούς να κάνει παιδί. Τα κέντρα γονιμότητας, οι γυναικολόγοι, οι αίθουσες αναμονής, οι αγωνίες, οι εξωσωματικές και οι ιατρικές εξετάσεις, το ταξίδι από μήνα σε μήνα από τη μια υπόσχεση στην άλλη. Η Ψιλικατζού ζωντανεύει αυτό το ταξίδι - και με τον τρόπο της, το κάνει να φαίνεται σαν πρόκληση. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]