Πάνε χρόνια που ο Μάιρον Μπόλιταρ δεν έχει μπλέξει σε φασαρίες. Δεν έχει χρειαστεί να κάνει τον ήρωα, δεν έχει χρησιμοποιήσει τις γροθιές του - πολύ περισσότερο το πιστόλι του. Αλλά όλα αυτά πρόκειται σύντομα ν` αλλάξουν, εξαιτίας μιας υπόσχεσης. . . Όλα αρχίζουν με καλή πρόθεση. Ανησυχώντας για τις έφηβες κόρες των φίλων του, ο Μάιρον τις βάζει να του υποσχεθούν πως αν ποτέ μπλέξουν, αν τους συμβεί κάτι που δεν μπορούν να το πουν στους γονείς τους, θα τον ειδοποιήσουν. Δεν θα ρωτήσει τίποτα, απλώς θα τρέξει να τις βοηθήσει. Και δεν θα το μάθει κανείς. . . Το τηλεφώνημα έρχεται στις δυο τη νύχτα. Είναι η Έιμι. Είναι μόνη στο Μανχάταν, αναστατωμένη και κλαίει. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]