Το Πείραμα σχεδιάστηκε ως την παραμικρή λεπτομέρεια. Επιστρατεύθηκαν οι ικανότεροι επιστήμονες, χρησιμοποιήθηκαν τα πιο εξελιγμένα τεχνολογικά μέσα, το πεδίο εφαρμογής επιλέχτηκε με τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή: Οι ανύποπτοι κάτοικοι ενός νησιού θα τροφοδοτούνταν ανελέητα με τις εικόνες μιας πλαστής πραγματικότητας, κατασκευασμένης με τον πιο αληθοφανή τρόπο. Ο χρόνος γι’ αυτούς θα σταματούσε, το παρελθόν θα στοίχειωνε κάθε μέρα του παρόντος τους, θα υποχρεώνονταν ν’ αγγίξουν σχεδόν τον εαυτό τους, όπως ήταν πριν από δεκαετίες. Κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί τα πραγματικά κίνητρα όσων σχεδίασαν αυτό το Πείραμα. Κι εκείνοι που ανέλαβαν να το φέρουν σε πέρας δε διανοήθηκαν ποτέ ότι θα γίνονταν και οι ίδιοι αντικείμενα κι εντέλει θύματά του. Ίσως επειδή λησμόνησαν πως όταν ο φανατισμός φοράει το προσωπείο της θρησκευτικής πίστης, τότε το μόνο που μπορεί να προκύψει είναι αίμα και ανεξέλεγκτος φόβος. Την έσχατη στιγμή, ο νοσηρός νους που για χρόνια κινούσε τα νήματα αυτού του ολέθριου εγχειρήματος, κυριευμένος από τον ίδιο φόβο, θα καταλάβει πως όποιος συνωμοτεί υπέρ μιας σκοτεινής Νέας Τάξης βυθίζεται ο ίδιος στο σκοτάδι της.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]