Είδα το σώμα του να αλλάζει. Συσπειρώθηκε πάνω στην ταράτσα, με το ένα χέρι να πιάνει το χείλος. Όλη εκείνη η παράξενη φιλική διάθεση εξαφανίστηκε, και τώρα ήταν ένας κυνηγός. Αυτό ήταν κάτι που αναγνώριζα, κάτι με το οποίο ένιωθα άνετα επειδή το καταλάβαινα. Έσβησα τον εγκέφαλό μου. Ήταν ώρα για κυνήγι. Πήρα μια βαθιά ανάσα, εισπνέοντας το άρωμα του αίματος των ανθρώπων κάτω στο δρόμο. Δεν ήταν οι μοναδικοί εκεί γύρω, αλλά ήταν οι πιο κοντινοί. Το ποιον θα κυνηγούσες ήταν μια απόφαση που έπρεπε να πάρεις πριν οσμιστείς το θήραμα σου. Τώρα ήταν πολύ αργά για να διαλέξω.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
