Ένα αγόρι μεγαλώνει στη Βαρκελώνη του `45, που τη διασχίζουν τα τραμ, τη στοιχειώνουν τα φαντάσματα του Εμφυλίου και την πλακώνει ο φόβος της μυστικής αστυνομίας του Φράνκο. Είναι μια σκληρή εποχή νικητών και ηττημένων, που όνειρα κι αγάπες του χτες στοιβάζονται στ` αζήτητα της Ιστορίας. Κι ο Δαβίδ, γιος ενός καταζητούμενου αναρχικού, ανήκει μαζί με τη μητέρα του, την όμορφη κοκκινομάλλα Ρόσα, στους χαμένους του παιχνιδιού. . . Με τον πατέρα φυγόδικο, εξαφανισμένο από καιρό, ο Δαβίδ και η μητέρα του επιβιώνουν μόνοι, χάρη σ` ένα βουβό, οργισμένο πείσμα. Ώσπου εισβάλλει στη ζωή τους ο επιθεωρητής Γαλβάν. Έρχεται για να κάνει έρευνα, αλλά σε λίγο δεν ξέρει πια κι ο ίδιος αν τριγυρίζει έξω από το σπίτι τους ζητώντας πληροφορίες για τον πατέρα του Δαβίδ ή μια ματιά από την όμορφη Ρόσα. Στο πρόσωπα του ερωτοχτυπημένου αστυνομικού, όμως, βρίσκει επιτέλους διέξοδο το μίσος που γέννησαν οι πληγές του παρελθόντος κι έθρεψε η δυστυχία του παρόντος. Κι έτσι αρχίζει ανάμεσα στον Δαβίδ, τη μητέρα του και τον Γαλβάν ένα παιχνίδι σαγήνης, εξαπάτησης και εκδίκησης, που καταργεί σιγά σιγά τα εύθραυστα όρια ανάμεσα στο σήμερα και το χτες, την αλήθεια και το ψέμα, το καλό και το κακό. Και σαν αναπόδραστη ιεροτελεστία, οδηγεί και τους τρεις τους στον αφανισμό. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]