(. . .) Η ΕΕ οικοδομήθηκε μέσα από διαδοχικά στάδια που αντανακλούσαν τις εκάστοτε προτεραιότητες των ευρωπαϊκών πολιτικών ελίτ και τις συνθήκες σε επίπεδο ευρωπαϊκού συστήματος κυρίαρχων κρατών, αλλά και διεθνούς συστήματος. Σήμερα η Ευρώπη αποτελεί μια δύναμη ειρήνης, ωστόσο αυτό δεν υπερκαλύπτει τις αδυναμίες και ανεπάρκειές της στο πολιτικό πεδίο, την ανάγκη δράσης της ως εξισορροπητικού παράγοντα στο μεταδιπολικό διεθνές σύστημα, αλλά και την αναγκαιότητα να λειτουργήσει ως ένα διαπολιτισμικό και διαθρησκευτικό μέσο που θα ενισχύσει την ειρήνη και την ασφάλεια σε διεθνές επίπεδο, απαντώντας ταυτόχρονα στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]