Η επίκληση σε βασίλισσες που αγάπησαν απεγνωσμένα και μάταια, έτσι όπως η Λοάνα, ξυπνά συχνά τα θαύματα από ύπνο αιώνων, γεννά ανεμοστρόβιλους που φέρνουν αφηγηματικές εκστάσεις και λυτρώνει από το λήθαργο του νου. Η γιατρειά, ανείπωτα θαυματουργή, προσφέρεται ως δίνη από ιστορίες, ποιήματα, μυθιστορήματα, ταινίες, κόμικς - καλειδοσκόπιο που τρελάθηκε, κοσμογονία και αποκατάσταση προσώπου, τόπου, ζωής. Ο Ουμπέρτο Έκο καταστρέφει το συμβατικό μυθιστόρημα για να το φτιάξει από την αρχή, με ίδια και, όμως, ανόμοια υλικά, ανακαινισμένο, εικονογραφημένο και εικονογραφικό - και εικονοκλαστικό. Ένας έμπορος βιβλίων που πάσχει από αμνησία και η ιστορία του κόσμου από τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο ως τις μέρες μας, μια αφηγηματική ανασυγκρότηση ερειπίων, pop/pulp εικόνες, μπαρόκ επιβίωσης και φόρμες παραδοσιακές να ομολογούν την αδιάλλακτη πίστη τους στο θαύμα του χρόνου που κερδίζεται ξανά και ξανά. Μετά το ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΡΟΔΟΥ και το ΜΠΑΟΥΝΤΟΛΙΝΟ, ο μεγάλος Ιταλός διανοούμενος και συγγραφέας ποντάρει τα ρέστα του στη μαγεία του άδολου, στη σαγήνη μιας φλόγας και στον ασίγαστο οίστρο των ιστοριών - και, ως συνήθως, κερδίζει το στοίχημα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]