Μια νύχτα του χειμώνα, διαφορετική απ` όλες τις άλλες, το φεγγάρι, κάνοντας την καθημερινή του βόλτα, είδε μια μυγδαλιά. Κοντοστάθηκε, χαμήλωσε και της ψιθύρισε τα μυστικά του. Η μυγδαλιά άνοιξε τότε διάπλατα την αγκαλιά της κι έκρυψε το φεγγάρι. Το έσφιξε τρυφερά κι απαλά, από φόβο μην το πληγώσει. . . Ένα παραμύθι που μας μιλάει για την ανιδιοτέλεια, την αφοσίωση και την αγάπη, αλλά και για το ότι σ` αυτή τη ζωή δεν μπορεί κανείς να τα έχει όλα. Όμως, μέσα στ` όνειρο, όλες οι επιθυμίες μπορούν να ζωντανέψουν.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
