Όταν είμαστε ευτυχισμένοι, αισθανόμαστε να βγάζουμε φτερά. Ανάλαφροι, γεμάτοι έμπνευση, προσεγγίζουμε τον καλύτερο εαυτό μας· σαν καλεσμένοι που πάνε να συναντήσουν τον άγγελο που υπάρχει μέσα στον καθένα μας. Πρέπει να τον γνωρίσουμε, να μάθουμε να τον ακούμε, να μάθουμε να μας ακούμε. Όμως, πολύ συχνά τα φτερά μας είναι τσακισμένα. Οι στενοχώριες μας, οι φόβοι μας, η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μας, στους άλλους, στη ζωή εμποδίζουν την πρόσβαση στη διαίσθησή μας και αναχαιτίζουν τις παρορμήσεις μας. Παίρνουν το λόγο οι δαίμονές μας, οι πληγωμένοι άγγελοι που κουβαλάμε μέσα μας. Πονούν και μας κάνουν να πονάμε. Φέρνοντας στο φως τις σκιές μας, η Κατρίν Μπενσαΐντ μας επιτρέπει, σιγά σιγά, να απελευθερωθούμε και να αφήσουμε να ακουστεί το χαρούμενο τραγούδι που υπάρχει μέσα μας. Να αντιμετωπίσουμε τους δαίμονές μας, για να ανοιχτούμε στο λόγο του αγγέλου, στον καλύτερο εαυτό μας. Τα λόγια της μας αγγίζουν καθώς αποκαλύπτουν τα πιο ανομολόγητα, τα πιο μύχια συναισθήματά μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]