Η μνήμη είναι χρόνος. Περιφέρω τη μνήμη μου στους άγνωστους δρόμους των ζωντανών, στους άγνωστους δρόμους των χαμένων. Σαν ταξιδιώτης με προορισμό, για να βρω ένα άσυλο στην ασκήμια μου. Είναι σαν ένα βράδυ να την πήρα από το χέρι και να της είπα, «Έλα μαζί μου και θα σε κάνω πλούσια». Και κείνη με ακολούθησε. Οδοιπορικό αναζήτησης της άγνωστης εικόνας πίσω από τα κατασκευασμένα προσωπεία των συναλλαγών και των σχέσεων. Συναντήσεις με αληθινούς και κατασκευασμένους ανθρώπους, με αληθινές και κατασκευασμένες σκέψεις. Ένας περίπατος στον κόσμο με τις μάσκες των ζωντανών. Ένας περίπατος στον κόσμο πίσω από τις μάσκες. Ένας περίπατος στον κόσμο της απουσίας της Μνήμης, τον κόσμο που έφυγε από τον κόσμο και περιφέρεται έξω από το χρόνο μέσα στις μνήμες των ζωντανών. Ένα οδοιπορικό που θυμίζει μασκαρεμένο παιχνίδι ευγενών ανθρωποφάγων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]