Η Επανάσταση του `21 ήταν γεγονός που σήμανε συναγερμό σε όλους τους Έλληνες όχι μόνο της κυρίως Ελλάδας, αλλά και σε αυτούς που συγκροτούν το Μείζονα Ελληνισμό. Ευθύς μετά το σάλπισμα του ξεσηκωμού του Γένους, ακολούθησαν συνταρακτικά γεγονότα στις πόλεις της Μικρασίας όπου κατοικούσαν Έλληνες. Σε χιλιάδες ανέρχονται τα θύματα των σφαγών, των εξανδραποδισμών και των δηώσεων, ενώ μία τουλάχιστον ελληνική πόλη 35.000 κατοίκων, οι Κυδωνιές (Αϊβαλί), πυρπολήθηκε και καταστράφηκε ολοκληρωτικά από τις τουρκικές ορδές. Στο κάλεσμα της πατρίδας προσέτρεξαν από τους πρώτους και οι Έλληνες της πέραν του Αιγαίου ελληνικής γης, που αγωνίστηκαν μαζί με τους όμαιμους και ομόδοξους αδελφούς τους του Μοριά, της Ρούμελης και των νήσων. Εντάχθηκαν αμέσως στους στρατιωτικούς σχηματισμούς οπλαρχηγών, όπως οι Νικηταράς, Μακρυγιάννης, Γκούρας, Κολοκοτρώνης, Δημ. Υψηλάντης κ.ά., και αργότερα συγκρότησαν ιδιαίτερο στρατιωτικό σχηματισμό, τη Φάλαγγα των Ιώνων. Την προσφορά και τις θυσίες των Μικρασιατών για την απελευθέρωση της κοινής πατρίδας, που δεν είναι όσο πρέπει γνωστές, προσπαθεί να αναδείξει ο συγγραφέας με το πόνημά του αυτό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]