`Εμείς, ψάχνοντας απαντήσεις, ας παρακολουθήσουμε και ας ακολουθήσουμε τη Λαοδίκη στον άγνωστο δρόμο που οδεύει για να μαζέψει πληροφορίες για την τύχη του στρατηλάτη γιου της. Όσο κι αν διαισθάνεται πως κάποιο κακό τον βρήκε -το όνειρο, το όνειρο ήταν σημαδιακό- η μητρική της φύση αρνείται πεισματικά να αποδεχτεί την αλήθεια. Αναβάλλει τη σύγκρουση με τη ζοφερή πραγματικότητα και, αναβάλλοντάς την, περιπλανιέται, αρχής γενομένης από, πού αλλού, τη γενέτειρα του ποιητή.
Ελευσίνα! Πόλη της μάνας Δήμητρας και της κόρης Περσεφόνης. Εδώ γεννήθηκε ο Αισχύλος το 524 π.Χ.`

Η Λαοδίκη είναι η Λαοδίκη. Είναι η ηρωίδα μου και ίσως η δική σας ηρωίδα. Μ` αυτήν κάνουν παρέα πρόσωπα των έργων του Αισχύλου. Άλλοτε την συμβουλεύουν και την παρηγορούν, άλλοτε την φοβίζουν, μερικές φορές την κάνουν να αγανακτεί, να δυσφορεί, ποτέ μα ποτέ όμως δεν την εγκαταλείπουν. Κι αυτό επειδή καταλαβαίνουν πως αν ακουστεί η δική της φωνή θα ακουστεί και η δική τους, η φωνή της Άτοσσας, της Κλυταιμνήστρας, του Προμηθέα, των Ικέτιδων, κι έτσι θα επιβιώνουν στέλνοντας μήνυμα σπάνιας ευκρίνειας όσο και αξίας: το πάθος μάθος. Αρκεί να είσαι ακόμη ζωντανός, αν δηλαδή μετά το πάθος είσαι ακόμη εν ζωή, διδάχθηκες το μάθος, ειδάλλως η σοφία σου αυτή πλουτίζει άλλους, που ωφελούνται έμμεσα από εσένα.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]