...Η κατακλείδα της επιχειρηματολογίας του ήταν θαυμάσια, αν και δύσκολη για να την μνημονεύσω τώρα. Έδινε την αίσθηση μιας εξωτικής Απεραντοσύνης που κυβερνάται από μια σεπτή Καλωσύνη. Με έκανε να ριγώ από ενθουσιασμό. Εδώ ήταν η απεριόριστη δύναμη του γραπτού λόγου - των λέξεων - των φλεγόμενων και ωραίων λέξεων. Δεν υπήρχε τίποτα που να διακόπτει εκείνη τη μαγική ροή των φράσεων, εκτός από ένα είδος υστερόγραφης υποσημείωσης, σκαλισμένης φανερά πολύ αργότερα, με τρεμάμενο χέρι στο τέλος της τελευταίας σελίδας. Ήταν πολύ ξεκάθαρο το νόημά της για φιλανθρωπία και αλτρουισμό σε κατακεραύνωνε κυριολεκτικά. `Εξολοθρεύσατε όλα τα κτήνη!` έλεγε. Τίποτα άλλο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]