Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί συνοπτική ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης. Ως «καθημερινή» ιστορία, όμως, δε συνιστά μια στατική περιγραφή ηθών, εθίμων και συνηθειών, αλλά κυρίως αποτελεί μια επισκόπηση των μεταβολών, των κρίσεων και των εξελίξεων που συνέβησαν στον ιδιωτικό βίο των Ελλήνων μέσα σε ένα βάθος χρόνου. (. . .) Στην Καθημερινή ιστορία του Εικοσιένα ο Λύσανδρος Παπανικολάου αναμετριέται με καθιερωμένες βεβαιότητες και υποσκάπτει καλά οργανωμένους μύθους. Ανατέμνει το επαναστατικό «γίγνεσθαι» και διεισδύει στον πυρήνα του, μη διστάζοντας να αποκαθηλώσει πρόσωπα και πράγματα «ιερά», για να τα τοποθετήσει εντέλει στις πραγματικές τους διαστάσεις.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]