Για τον Μίσιμα τόσο ο φασισμός όσο και ο κομουνισμός είναι από τη μεριά των «βαρβάρων»· δικός του είναι μόνο ο κώδικας της ηθικής των σαμουράι. Ιδεογράμματα βαθιά χαραγμένα στο σώμα των ιαπωνικών νησιών. Δεν είναι τυχαίο που από τα τρία Μπουσίντο που έχουν εμφανιστεί ιστορικά στη Ιαπωνία, ο Μίσιμα διαλέγει το πιο αυστηρό, το πιο φανατικό· σε όλους τους σκοπούς τοποθετεί τον εθελούσιο θάνατο, αυτόν χωρίς το παραμικρό κάλυμμα, πάνω από τη συμφιλίωση με το κενό. Η επιλογή του αυτή κρύβει εντέλει και τον πιο βαθύ ανθρωπισμό. Αν εκτιμούμε τόσο πολύ την αξιοπρέπεια της ζωής, γιατί δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε και την αξιοπρέπεια του θανάτου; Κανένας θάνατος δεν μπορεί να θεωρηθεί μάταιος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]