Αρχαιόθεμοι μονόλογοι του 21ου αιώνα
Σημεία και διακείμενα
Εξώφυλλο/εικαστικό: Μιχαηλάρη, Αριάδνη
Επιμέλεια κειμένου: Μαγκλάρα, Κλεονίκη
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-558-326-2
Εκδόσεις Δωδώνη, Αθήνα, 8/2022
1η έκδ., Ελληνική, Νέα
€ 8.48 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
21 x 14 εκ, 170 γρ, 104 σελ.
Περιγραφή

Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό και ελληνιστή François Jouan «Το κοινό, μέσα σε έναν κόσμο όλο και λιγότερο βιώσιμο, έχει διαιρεθεί ανάμεσα σε δύο επιθυμίες: αναζητά στο θέατρο τη νοσταλγία και το όνειρο, και θέλει να του μιλούν για τον εαυτό του. Κινείται μεταξύ κόπωσης και έλξης για την ίδια του την εποχή. Δεν είναι λοιπόν από αδυναμία που οι καλύτεροι σύγχρονοι δραματουργοί στρέφονται στον αρχαίο μύθο. Η μυθική παρωδία τούς επιτρέπει να πηγαίνουν ώς το βάθος των αγωνιωδών ερωτημάτων που θέτουν οι άνθρωποι, από τη στιγμή που βλέπουν την ανατροπή των σταθερών τους. Την ίδια στιγμή, αποδίδουν ακόμη και στις πιο σκληρές αλήθειες μια κάποια έλλειψη ρεαλισμού, στοιχείο που βοηθά να τις αντέξουμε».

Οι αρχαιόθεμοι μονόλογοι που αξιοποιούνται είναι η Ιφιγένεια του Jean-René Lemoine, η Κασσάνδρα του Sergio Blanco, η Κάσσυ του Ανδρέα Φλουράκη και Στη Σκιά του του Edgar Chias. Η σημειολογική τους προσέγγιση βεβαιώνει ότι η ελληνική μυθολογία είναι το διακείμενο όλων των τεχνών, χρησιμεύει ως δίαυλος καλλιτεχνικής έκφρασης ανάμεσα στον συγγραφέα και τη συγχρονία του, πραγματώνει τη σύνδεση του παρελθόντος με το παρόν. Η διακειμενικότητα επιτρέπει τη μεταλλαγή αλλά και την εισαγωγή νέων νοηματικών μονάδων από το ένα έργο στο άλλο, προτείνει μια νέα πλοκή υπενθυμίζοντας σταθερά την κατευθυντήρια αφετηρία.

Γιατί μας απασχολούν ακόμη τα αρχαιόθεμα έργα; 


Ιφιγένεια του Jean-René Lemoine
Ο μύθος από τη μεριά της επιθυμίας ή Πατέρα, γιατί με εγκαταλείπεις; Η απορία της Ιφιγένειας 
Ο μύθος της Ιφιγένειας και ο Ζαν-Ρενέ Λεμουάν
Η Ιφιγένεια ως διακείμενο
Μονολογικά στιγμιότυπα


Κασσάνδρα του Sergio Blanco 
Μικρή εισαγωγή στην ήδη γνωστή μας ιστορία 
Η Κασσάνδρα του Μπλάνκο 
Κομβικά σημεία της πλοκής και των δεινών της
Ο σημαίνων χώρος της Κασσάνδρας
Στοιχεία ενός διαλογικού μονολόγου
Η Κασσάνδρα του Μπλάνκο μεταξύ δύο κόσμων ήThe life is a tragedy but it’s okay…


Κάσσυ του Αντρέα Φλουράκη
Κάσσυ Μια παράδοξη μονολογική πορεία
Το όνομα ως όχημα για τη μετάβαση σε πολλαπλά
χωροχρονικά πεδία
Τα πολλαπλά και παράξενα επίπεδα του χώρου
Αντιστρέφεται άραγε ο κόσμος των συμβόλων;
Ο λόγος ως χρησμός
Επιθυμία και σώμα στην Κασσάνδρα τους (των Μπλάνκο και Φλουράκη)
Ένας ακόμη λόγος για την αποκλίνουσα Κασσάνδρα 
του 21ου αιώνα

Στη Σκιά του του Edgar Chias
Ο άλλος ως υποκινητής του μονολόγου
Η Κλυταιμνήστρα της Γιουρσενάρ δίνει τη σκυτάλη
Η Κλυταιμνήστρα ως σύμβολο
Μαργκερίτ Γιουρσενάρ:
Κλυταιμνήστρα ή το έγκλημα (1935)