Υπάρχει ευρωπαϊκή πολιτική; Έχει μεταφερθεί το κέντρο άσκησης εκπαιδευτικής πολιτικής, εν μέρει ή συνολικά, θεσμικά ή άτυπα, από τις πρωτεύουσες των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες; Σ` αυτά και άλλα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει η παρούσα μελέτη, αναδεικνύοντας και αναλύοντας συγκεκριμένες πρακτικές, αποφάσεις αλλά και παρενέργειες από την εφαρμογή άλλων πολιτικών, στους τομείς της εκπαίδευσης. (. . .) Η εκπαιδευτική πολιτική ήταν και παραμένει κατεξοχήν εθνική υπόθεση γιατί, κυρίως, δεν «συμφέρει» η διεθνοποίησή της. Αυτό αποτυπώνεται και στις Συνθήκες της ΕΕ και καταγράφεται όχι ως αιτία αλλά ως αποτέλεσμα αυτής της διαπίστωσης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]