Ο ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟΣ ΝΕΑΡΟΣ
Αξιότιμοι κύριοι!
Για - για μια στιγμή!...
Αξιότιμοι κύριοι,
για - και πριν να με πιάσουνε λυγμοί-
Εσείς, κύριε! Κι εσείς!
Κι εσείς, κύριε ποιητά,
που κανέναν δεν μισείς,
για πείτε μου, κύριοι, να χαρείτε,
χωρίς κοσμητικά,
χωρίς τα λόγια να μασάτε ελάτε πείτε,
για πείτε, κύριοι,
για πείτε μου, αρχοντάδες
εδώ είν` που θεν οι αλητήριοι
να κάψουνε, να πυρπολήσουν τις μανάδες;