«Ήταν κάποτε ένας ποντικούλης που τον έλεγαν Τρωκτικούλη. Ο Τρωκτικούλης ο ποντικούλης κάθε φορά που έβλεπε τα αστεράκια στον ουρανό ήθελε να τ’ αγγίξει. -Παππού, έλεγε στον παππού του, σήκωσέ με, σε παρακαλώ, στα χέρια σου για να αγγίξω ένα αστεράκι. -Δε γίνεται αυτό που ζητάς, εγγονάκι μου, απαντούσε ο παππούς του. Τα αστεράκια είναι πάρα πολύ ψηλά. Δεν είναι καθόλου εύκολο να τ’ αγγίξει κανείς. . .»
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]