Το πιο σημαντικό κριτικό έργο του Λουκιανού (περ. 120-180 μ.Χ.) είναι το «Πως δει ιστορίαν συγγραφείν» (Πως πρέπει να γράφεται η ιστορία). Πρόκειται για μια «διατριβή», τη μόνη που έχει σωθεί από την αρχαιότητα για τη θεωρία της ιστοριογραφίας, σε μορφή επιστολής προς κάποιον Φίλωνα. Την αφορμή έδωσε η επικαιρότητα. Αμέσως μετά από τον Παρθικό πόλεμο (162-166 μ.Χ.), παρουσιάστηκε ένα πλήθος κακογραμμένα και αναξιόπιστα ιστορικά έργα που φιλοδοξούσαν να εξιστορήσουν τον πόλεμο. Αυτών των έργων κριτής παρουσιάζεται ο Λουκιανός. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]