Είμαι δασκάλα, αλλά αυτό που έχω εγώ δεν είναι τάξη! Σκέτη αταξία είναι!
Δεν προλαβαίνω κάτι να πω, κι αμέσως βλέπω χέρια να σηκώνονται: `Κυρία, κυρία... όχι, κυρία!`
Ένα πρωί μπαίνω στην τάξη χαρούμενη, κρατώντας ένα λουλούδι.
`Ξέρετε τι λουλούδι είναι αυτό; Είναι ρόδο`.
`Όχι, κυρία, ρόδο είναι το λουλούδι που έχει ρόδες...`
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]