Χρόνια με τους συντρόφους του στις θάλασσες γυρνούσε,
του Ποσειδώνα την οργή μάταια πολεμούσε.
Στης Ωγυγίας το νησί τώρα είχε απομείνει μόνος,
για τη γλυκιά πατρίδα του τον έτρωγε ο πόνος.
Με τη βοήθεια των θεών πάλι πανιά θα κάνει,
θα φτάσει στην πατρίδα του, δεν είναι όλα πλάνη.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]