Ο Αποστόλης Ψαρρός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985 και είναι ηθοποιός. Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου (2010). Έχει κάνει μελέτη πάνω στο Physical Theater και το εξασκεί με όλους τους τρόπους. Επαγγελματικά έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, το Πανεπιστήμιο Πειραιά, το Φεστιβάλ Αθηνών, το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, τις Θεατρικές Σκηνές, το Θέατρο των Αλλαγών, την ΕΡΤ, τον Αντί, το Netwix, το Mega, και με πολλές ανεξάρτητες σκηνές και θιάσους του ελεύθερου θεάτρου. Παίζει, διδάσκει, σκηνοθετεί και ενίοτε γράφει και ποιήματα.
Πιο πολύ όμως του αρέσει να παίζει. Παίζει από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Παρόλο που αγαπά να διδάσκει και να σκηνοθετεί - το κάνει με επιτυχία έχει βραβευτεί κιόλας γι αυτό - προτιμά το να παίζει, διότι το παιχνίδι είναι η ουσία των πάντων σ’ αυτήν τη γη.
Αγαπημένος του ποιητής είναι ο Διονύσης Καψάλης. Το πρώτο ποίημα που διάβασε ποτέ, ήταν της γιαγιάς του της Κούλας σ’ ένα γράμμα που του έστειλε όταν ήταν μικρός. Θεωρεί ότι τα ποιήματα που γράφει είναι αφορμές για να γραφτούν κι άλλα ποιήματα. Πήρε έμπνευση από κάποιους ανθρώπους, και θέλει να δώσει έμπνευση και σε πολλούς περισσότερους
Πιστεύει πως δεν υπάρχει κάτι ιδανικότερο από έναν καλό φίλο, ένα ωραίο μεζεδάκι, ένα τσιπουράκι, και καλή μουσική. Αυτά τα οποία καμαρώνει, είναι η οικογένειά του, οι φίλοι του, οι Πρactors, οι άνθρωποι που άνθισαν δίπλα του μέσω του θεάτρου, τα δυο του βαφτιστήρια και το χιούμορ του. Αν δεν υπήρχε το χιούμορ στη ζωή του, θα είχε πνιγεί. Τέλος, γνωρίζει άπειρα ανέκδοτα. Πολλοί τον κάνουν παρέα γι αυτό. Ή και όχι. Είναι διάσημος για τα ανέκδοτά του. Η διασημότητα δεν είναι απαραίτητα κάτι καλό.
