Η Καλλιόπη Στάρα είναι ερευνήτρια σε θέματα που αφορούν τη σχέση των ανθρώπων με τη φύση. Από το 2012 εργάζεται ως επιστημονική συνεργάτιδα στο Τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών (ΒΕΤ) του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει ολοκληρώσει τις πτυχιακές της σπουδές στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) με ειδίκευση στην Ψυχολογία (1992), τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Τμήμα Βιολογίας (Bangor, Wales) με ειδίκευση στην Οικολογία (2001) και τη διδακτορική της διατριβή στον Τομέα Λαογραφίας της Σχολής Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (2009). Το θέμα της διδακτορικής της διατριβής τιτλοφορούνταν: “Μελέτη και καταγραφή ιερών δασών και δασυλλίων στον Εθνικό Δρυμό Βίκου-Αώου. Παραδοσιακές μορφές διαχείρισης, αντιλήψεις και αξίες των τοπικών κοινωνιών για τη διατήρηση του φυσικού τους περιβάλλοντος”. Το 2012 μοιράστηκε με άλλους δύο υποψήφιους βραβείο για την καλύτερη διδακτορική εργασία στο πεδίο “Προστασία και ανάπτυξη του ορεινού περιβάλλοντος και των τοπικών ευρωπαϊκών Πολιτισμών” από το Μετσόβιο Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (ΜΕ.Κ.Ε.Ε.) του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Η Καλλιόπη Στάρα γεννήθηκε στα Γιάννενα, όπου και επέστρεψε ξανά το 2002. Έκτοτε μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στην πόλη των Ιωαννίνων και το αγαπημένο της Ζαγόρι που αποτελεί τον τόπο καταγωγής της. Έχει εργαστεί για χρόνια στον σχεδιασμό και την υλοποίηση προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και έχει συμμετάσχει ως εισηγήτρια σε δεκάδες ημερίδες και εκδηλώσεις για εκπαιδευτικούς. Από το 2016 διδάσκει το μάθημα Πολιτισμική Οικολογία στο τμήμα ΒΕΤ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Διδάσκει επίσης στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του τομέα Οικολογίας του Α.Π.Θ., σε θερινά σχολεία και ξένα πανεπιστήμια ως επισκέπτρια καθηγήτρια.
Το συγγραφικό της έργο περιλαμβάνει πάνω από 20 δημοσιευμένες εργασίες σε διεθνή περιοδικά με κρίση από ανώνυμους κριτές, ισάριθμα κεφάλαια σε ξενόγλωσσους και ελληνικούς συλλογικούς τόμους και επιπλέον δημοσιεύσεις σε πρακτικά συνεδρίων. Έχει συγγράψει και επιμεληθεί «εκπαιδευτικές βαλίτσες» περιβαλλοντικής εκπαίδευσης με θέματα που αφορούν σε προστατευόμενες περιοχές (Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου, 2013), απειλούμενα είδη (Μαυροπετρίτης, Αιγαιόγλαρος, Θαλασσοκόρακας, 2005, 2012), την αστική βιοποικιλότητα (Η ορνιθοπανίδα της Θεσσαλονίκης, 2000) και την αξία των αιωνόβιων δέντρων για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας (2015). Αρθρογραφεί στον ελληνικό και ξένο τύπο και έχει εκδώσει επίσης το παραμύθι "Tο δέντρο του μικρού μας κόσμου" που τιμήθηκε με έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών το 2012.
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μελέτη των Ιερών Φυσικών Τόπων και στα επιστημονικά πεδία της Εθνοβιολογίας, της περιβαλλοντικής ιστορίας και της μελέτης και διαχείρισης των πολιτισμικών τοπίων και της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Είναι μέλος της ομάδας εργασίας για τις Πολιτισμικές και Πνευματικές Αξίες των Προστατευόμενων Περιοχών της IUCN (CSVPA), γραμματέας του Δ.Σ. για τη διαχείριση & λειτουργία του Σταθμού Έρευνας ΠΑΛΑΣΕ (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων-Λαμπριάδειος Σταθμός Έρευνας) στα Άνω Πεδινά Ζαγορίου και μέλος πολλών εθνικών και τοπικών επιστημονικών εταιρειών, ΜΚΟ και συλλόγων που ασχολούνται με τη διατήρηση της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.