Η Κατερίνα Δερμιτζάκη το Σεπτέμβρη του 1967 γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου και κατοικεί. Εργάζεται στην Περιφέρεια Κρήτης.
Η ποιητική της περιπέτεια, στην προσπάθειά της να αντιληφθεί το μυστήριο της ανθρώπινης φύσης, παίρνει σάρκα και οστά σε ηλικία 16 ετών και, οκτώ χρόνια αργότερα, το 1991 πραγματοποιείται η πρώτη εμφάνισή της με δύο ποιητικές συλλογές "Λευκές σελίδες" και "Δίχως τέλος κι έλεος" (εκδ. Κυριάκης, Ηράκλειο, 1991). Με συμβολιστικές επιλογές συνεχίζει να συμβαίνει με "Τα έλκη της ψυχής" (εκδ. Οδός Πανός, Αθήνα, 2001), "Καληνύχτα καράβι" (εκδ. Οδός Πανός, Αθήνα, 2003), "Και νυν τι μέλλεις ποιείν;" (εκδ. Οδός Πανός, Αθήνα, 2015).
Στην ενότητα Τέχνη του επιστημονικού περιοδικού CELESTIA (Αθήνα, 2009) συμμετείχε αρθρογραφώντας με στόχο τη γραφή επικοινωνίας προσωπικού και διακειμενικού επιπέδου καθώς και στα συλλογικά έργα "Τα ποιήματα του 2015" Ανθολογία (εκδ. Κοινωνία των Δεκάτων, Αθήνα, 2016), «Συλλεκτικός Τόμος 1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης», που της απονεμήθηκε έπαινος, (εκδ. Κέφαλος, Λογοτεχνικό Περιοδικό Κεφαλλονιάς, 2019) και Ανθολογία τεύχος Γ΄" (εκδ. Σύλλογος Συγγραφέων Λογοτεχνών Ηρακλείου "Κρητών Λόγος", Ηράκλειο, 2019), «Οίκος Αντοχής» (εκδ. Οδός Πανός, Αθήνα, 2021).
Επίσης, άρθρα της δημοσιεύονται στην καθημερινή τοπική εφημερίδα «Πατρίς».