Η εκφραστικότητα του λόγου, εύπλαστη στη χρησιμότητά του, ένα ισχυρό εργαλείο στην ανάπτυξη του ανθρώπου, είναι η ανάγκη του αυτή για επικοινωνία όπου αναπτύχθηκε η κοινωνικότητα, η συντροφικότητα στις απαρχές του πολιτισμού, στην εξάπλωση των ιδεών.
Ο λόγος ήταν η απαρχή στην ανάπτυξη των θρησκειών, του εμπορίου, η ανάπτυξη της τεχνολογίας, μια ανοδική πορεία ως τις μέρες μας.
Στο λόγο οφείλεται η κατανόηση της ύπαρξης του ανθρώπου όπου εκεί συναντά τον εαυτό του, το νόημα της ζωής.
«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος» Αποστόλου Ιωάννη, ο Ιωάννης χρησιμοποιεί εδώ τους στίχους της Γένεσης («Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν»).
Ο Θεός δεν προσωποποιείται διά μέσου του Λόγου αλλά περιγράφεται ως μία άυλη οντότητα. Είναι η έκφραση του Εαυτού Του, παραμένει μια απερίγραπτη ανεικονική προσωποποίηση στη συνείδηση των ανθρώπων.
Ο Θεός είναι Λόγος, ο Λόγος του Χριστού, ο οποίος αναδιατυπώνει για τον εαυτό Του το «Ἐγὼ εἰμὶ ὁ ὤν» της Παλαιάς Διαθήκης.