Εικόνες και ψυχικές καταστάσεις που εκπέμπει η ποίηση του Κώστα Καρυωτάκη,
αντανακλώνται σε ήχους, μέσα από το συνθετικό πρίσμα του συνθέτη Παναγιώτη Αποστόλου, χωρίς να χάνουν την αυτοτέλειά τους.
Προσεγγίζοντας με σεβασμό τον ποιητικό λόγο και λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου συνόλου,
θέλησα να δημιουργήσω ένα έργο αντιπροσωπευτικό της συνθετικής μου σκέψης, σύγχρονο, ελκυστικό και ερμηνευτικά προσιτό
