«Ηζωή στο πέρασμα του χρόνου»
Σιγά σιγά διαλύεται το σούρουπο και έρχεται η νύκτα, μου φέρνει ρίγη στο κορμί και τρέχει το μυαλό μου
εις τις ψηλές βουνοκορφές και σε μεγάλες ρεματιές,
σε στέγες απόκρυφες και στέγες δηλωμένες
και όσο το σκοτάδι προχωρά αλλάζει η τροχιά του
και μπαίνει στης θάλασσας τα βάθη
και στου ουρανού τα απόκρυφα και σε μεγάλα δάση.