Η ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήµατος είναι απέραντη. Κάθε εργατικό κέντρο, κάθε οµοσπονδία, κάθε σωµατείο έχει την ηρωική και πένθιµη, πολλές φορές, ιστορία του. Μια ιστορία, στην οποία βασικός πρωταγωνιστής είναι η εργατική τάξη.
Αυτό εννόησαν και έπραξαν οι Γιώργος Γεωργόπουλος και Παναγώτης Στούρας. Αποτέλεσµα το σηµαντικό βιβλίο τους, Η Ιστορία του Εργατικού Κέντρου Αιγίου 1935-2015.
Το βιβλίο είναι παράδειγµα και για άλλους µελετητές να ακολουθήσουν αυτόν τον δρόµο και να αποκαλύψουν αυτήν την καθηµερινή πάλη των εργαζοµένων. Να γράψουν την ιστορία των εργατών και υπαλλήλων του τόπου τους, που είναι απέραντη στη χώρα µας. Συνήθως, κάτω από δυσκολίες, ίσως και εχθρικής αντιµετώπισης των εργαζοµένων, από κάθε εξουσία.
Εξαιρετική η ευσυνειδησία των συγγραφέων στις λεπτοµέρειες αυτής της ιστορίας. Ωστόσο, σε αυτό το σηµείο, είναι αναγκαίο να επισηµάνουµε ότι το εργατικό κίνηµα στη χώρα µας δεν είχε την αποδοχή των διανοουµένων του κατεστηµένου.
Με τη δικτατορία Μεταξά-Ανακτόρων, το 1936, νόµιζαν ότι µπορούν να διαλύσουν το εργατικό κίνηµα. Θεωρούσαν τους εργαζόµενους µια υποτακτική µάζα. Όµως, αυτοί µε την καθηµερινή πάλη τους απέδειξαν το αντίθετο. Υπάρχουν για πάντα και θα αγωνίζονται.
Επακολουθεί η δύσκολη καταπιεστική, τροµοκρατική εποχή της Κατοχής. Πρώτη η εργατική τάξη µε το Εθνικό Εργατικό Απελευθερωτικό Μέτωπο και την Πανυπαλληλική, από τον Ιούλιο 1941, αρχίζουν τον αγώνα για επιβίωση και Απελευθέρωση.
Η µετά την Απελευθέρωση ιστορία, µέχρι σήµερα, είναι µια συνεχής πάλη για την επιβίωση και τη βελτίωση της ζωής των εργαζοµένων.
Αυτό το κατανόησαν οι δύο συγγραφείς. Βήµα βήµα περιγράφουν τους αγώνες των εργαζοµένων του Αιγίου. Παρόµοια, αλλά άγραφη, είναι η ιστορία των περισσότερων εργατικών κέντρων. Μια αέναη πάλη, που δεν τελειώνει ποτέ, αυτή της εργατικής τάξης. Με όποια µορφή και αν παρουσιάζεται και σε όποια περίοδο πολιτικής καταπίεσης. Μην ξεχνάµε ότι ακόµη και κυβερνήσεις που χαρακτηρίστηκαν προοδευτικές, έβρισκαν τρόπο –ευθύ ή πλάγιο- να τη χτυπήσουν, να την υποτάξουν, να την πειθαρχήσουν.
Οι συγγραφείς δείχνουν ότι ακόµη και σε δύσκολους καιρούς, όπως σήµερα, το εργατικό κίνηµα θα επιβιώσει και θα ξεκινήσει νέους αγώνες.
