Οι Χούνζα είναι ένας λαός που ζει χωμένος σε μια χαράδρα των Ιμαλαΐων, μεταξύ Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ινδίας και Κίνας. Αν και οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο λαός αυτός δεν έχει απασχολήσει την ανθρωπότητα παρά μόνο για έναν λόγο. Ένας Βρετανός γιατρός, ο δρ. ΜακΚάρισον, που έκανε τη θητεία του στην περιοχή στις αρχές του 20ού αιώνα, δεν βρήκε ούτε μία ασθένεια σ’ αυτόν τον άφοβο, καλοδιάθετο και χαρωπό λαό, σε αντίθεση με τους λαούς στις γύρω περιοχές που παρουσίαζαν ένα σωρό παθήσεις. Όπως έγραψε και ο ίδιος:

«Από την πείρα μου γνωρίζω μια φυλή η οποία αποτελεί ανυπέρβλητο παράδειγμα τελειότητας σε φυσική κατάσταση και έλλειψη ασθενειών γενικότερα. Αναφέρομαι στον λαό της χώρας της Χούνζα, που βρίσκεται στο βορειότερο άκρο της Ινδίας. Στους ανθρώπους αυτούς, η διάρκεια ζωής είναι εξαιρετικά μακρά. Εργάστηκα επί επτά έτη στη χώρα τους και οι υπηρεσίες που τους παρείχα περιορίζονταν κυρίως στην αντιμετώπιση ατυχημάτων, στην αφαίρεση γεροντικού καταρράκτη και γενικά παθήσεων που δεν σχετίζονταν με τη διατροφή τους. […] Κατά την περίοδο της εμπλοκής μου με αυτούς τους ανθρώπους, δεν αντιμετώπισα ούτε ένα περιστατικό δυσπεψίας, γαστρικού έλκους ή έλκους δωδεκαδακτύλου, σκωληκοειδίτιδας, βλεννώδους κολίτιδας, καρκίνου. Στομάχια με υπερευαισθησία νευρικής φύσεως, ή λόγω κόπωσης, άγχους ή ψύχους δεν υπήρχαν. [...] Μετά την επιστροφή μου στη Δύση, διαπίστωσα την τεράστια αντίθεση της εξαίρετης υγείας τους σε σχέση με τα γαστρεντερικά προβλήματα και τα προβλήματα δυσπεψίας των πολιτισμένων κοινοτήτων μας.»