Τι να σου κάνει ο ποιητής
με στίχους του-στελέχη
σε κοινωνία «αρπαχτής»
που φρόνηση δεν έχει...
Σε μια οθόνη κινητού
όλοι προσηλωμένοι
γνώστες παντός επιστητού
να ζουν ευτυχισμένοι...
Η λεκτική του ποιητή
λογία σαν προβάλλει
«σκοντάφτει» σε προσποιητή
την κοινωνία πάλι.
Μια κοινωνία προσιτή
στα λόγια κοινωνοί της
στην πράξη υποκριτική·
ο εαυτός πολίτης!