Πως να ξεφύγω; Τι να μηχανευτώ, τι να παραμονεύσω, ώσπου να με καταπιεί το χάος μου και το βάραθρό μου; Νύχτα, ενέδρα, λύσσα της καρδιάς μου. Κλέφτη, φίδι, φωτιά του πόθου μου, παλιά αυθάδη στρατιά του λευκού κομμάτιασέ με, φύγε από τη ζωή μου, επικέντρωσέ με στην απραξία του σταθερού. Σκοτεινιάζω τα πάντα όταν κοιτάζω.
