«Συχνά ἀνησυχοῦμε γιά τά λάθος πράγματα. Ἀντί νά προετοιμαστοῦμε γιά τήν καταιγίδα, εὐχόμαστε νά μήν ἔρθει. Ἀντί νά ἀλλάξουμε τόν ἑαυτό μας, παλεύουμε νά ἀλλάξουμε τόν ἄλλον. Ἡ συνεχής προσπάθεια νά ἀλλάξουμε αὐτά πού δέν μποροῦμε νά ἐλέγξουμε μᾶς ἀφήνει τελικά μέ μιά αἴσθηση ἀπελπισίας. Ἄν ὅμως ἐπενδύαμε αὐτή τήν ἴδια ἐνέργεια σέ πράγματα πού ὑπόκεινται στόν ἔλεγχό μας, θά ἤμασταν πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι γιά ὅποια δυσκολία ἐμφανιζόταν στόν δρόμο μας...
Ἄς κάνουμε βήματα μαζί μέ τόν Χριστό. Ἄς διατηρήσουμε νωπά στή μνήμη μας τά δείγματα τῆς εὐσπλαχνίας Του: τά δάκρυα πού σκούπισε, τούς πόνους πού ἁπάλυνε, τίς ἀνησυχίες πού διέλυσε, τίς ἀνάγκες πού ἀναπλήρωσε, τούς φόβους πού σκόρπισε, τίς εὐλογίες πού χάρισε. Μέ τόν τρόπο αὐτό ἐνισχύουμε τόν ἑαυτό μας γιά νά ἀντιμετωπίσουμε ὅλα ἐκεῖνα πού θά συναντήσουμε στή συνοδοιπορία μέ τόν συνάνθρωπό μας... Βήματα μαζί Του!».
Σέ ὅλα αὐτά τά χρόνια τῆς ἱερατικῆς μου διακονίας εἶχα τήν εὐκαιρία νά συναναστραφῶ μέ πολλά παιδιά πού μοῦ ἔστειλε ὁ Θεός... Ὧρες σκέψης, προβληματισμοῦ, χαρᾶς, δακρύων... Ὧρες ἀτελείωτες, μοναδικές, εὐλογημένες... Αὐτό τό βιβλίο ὀφείλεται σέ ὅλα ἐκεῖνα τά παιδιά πού ἄκουσαν τή φωνή τῆς Ἐκκλησίας καί ἦλθαν νά γνωρίσουν τόν Χριστό. Μπορεῖ τά ἐνενῆντα ἐννέα πρόβατα νά ἔμειναν ἐνῶ τό ἕνα νά ἔφυγε... Γι’ αὐτό τό ἕνα θά ἀγωνιστοῦμε ὅλοι μας ὥστε νά τό φέρουμε καί πάλι πίσω... γιατί ἀξίζει τόν κόπο, ἔστω καί ἄν πονέσουμε, νά παλέψουμε ὥστε ὅλοι μαζί νά βρεθοῦμε μαζί Του, ἀκολουθώντας τά Βήματά Του.
