Η γνώση συνδέεται συνήθως με τη διάνοια.
Για τον ποιητή και τον εκκλησιαστικό συγγραφέα της Ανατολής δεν περιορίζεται, όμως, σε μια εγκεφαλική λειτουργία του ανθρώπου. Αγκαλιάζει το όλον.
Μια παραμελημένη πτυχή της, το βίωμα αφορά τις διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά και τη σχέση με στοιχεία της ύπαρξης, όπως ο χρόνος, ο έρωτας και η ίδια η ζωή. Η σχέση αυτή είναι μια διαδρομή, στην οποία ο ταξιδιώτης θα διασχίσει βαλτώδεις περιοχές, λόγγους με ακανθώδεις θάμνους, αλλά και κήπους με μυρωδάτα τριαντάφυλλα, για να βρει τον άλλο. Η διέκταση προς τον Θεό και προς τον συνάνθρωπο συνιστά την πραγματική γνώση, που δεν είναι άσχετη με τον έρωτα, αφού έχουν κοινή την κινητήρια δύναμη της έλξης.
Ο τίτλος, Γνωστικά Κεφάλαια, δανεισμένος από το ομώνυμο έργο του Ευάγριου του Ποντικού επιχειρεί να πληροφορήσει ποιητικά τον φίλο αναγνώστη για την υπαρξιακή και ολιστική διάσταση της γνώσης. Η συλλογή διαιρείται σε τέσσερα κεφάλαια, με κριτήριο τη θεματική τους: χρόνος, άνθρωπος, έρωτας και ζωή.

25/03/2021
Π.Χ.



Περὶ Φύσεως Ἀνθρώπου

Στα καλντερίμια της Εμέσης έτρεχε η ψυχή μου
τριγύρω ταχίνια, μπαχάρι σε πάγκους και σπυρωτό κύμινο
ανακατεύτηκαν στα χώματα, κόκκινα με σχήματα παλάμης,
που ψηλαφίζει κόκκους μήπως και βρει κάποια λαβή τυχαία να πιαστεί
και κάπου-κάπου συριακά πνιγμένα, ήμερα
στενάζανε από ομαγιάδικα αραβικά και κυκλωτές σφραγίδες.

Τα μαύρα ράσα του Αμπούνα Νεμεσίου κρεμασμένα σ’ένα κοντάρι ανεμίζανε.
Άνεμος; Πού πνέει προς Αντιόχεια, Αλεξάνδρεια, Ιεροσόλυμα, Ρώμη, προς την Πόλη;
Περὶ κακίας; Τριχῇ διήρειται τὸ θεώρημα:
φόβος, θυμός, και λύπη.