Ξέρουμεσίγουραγιατουςδικούςμαςανθρώπουςότιέχουνκιαυτοίφορτωμένατατραπέζιατουςμεόλατακαλά... ξέρουμεεπίσηςότιυπάρχουνκαικάποιοιάλλοι πούδενέχουνίσωςτίποτα... Θα `θελανατοσκεφθείτεαυτόσοβαράκαιναμηνξεχάσετε ποτέότικάποιοιάνθρωποιυποφέρουν, κάποιοι πεινούν, άλλοιείναιάρρωστοι, άλλοιμόνοι, άλλοιηλικιωμένοικαι πονούν... Αρχέςμάλιστατου 21ουαιώνα!... Κιαπέναντιείμαστεεμείς, πουδενμαςλείπειτίποτα.... Εκεί πρέπειναστρέψουμετην προσοχήμας... Στοτι πρέπειεμείςνακάνουμεγιακάποιουςαπόεκείνους πουυποφέρουν... Σίγουραδενμπορούμενακάνουμεκάτιγιαόλους, έκτοςίσωςαπότης προσευχέςμας... Όμως, οπωσδήποτε, μπορούμενακάνουμεμικρά, καλάκαιόμορφα πράγματαγιακάποιους... Τοθέμαείναιναμηντουςξεχνάμε, ναμηναδιαφορούμε, ναμηντουςαγνοούμε. Δενέχουμετηνδύναμηκαιταμέσαναλύσουμετα προβλήματαόληςτηςγης!... Όμως, μπορούμενα προσευχόμαστεστονΘεόγιαυτά!... Μεθέρμη, δύναμηκαι πάθος!... (Απότην παρουσίασηστοοπισθόφυλλοτουβιβλίου