Αληθινή ιστορία από τα πρώτα νεανικά χρόνια  μιας  Ελληνίδας , που την αφηγείται στα παιδιά της, χρόνια μετά. Η αφήγησή της ακολουθεί  τ’ αχνάρια που οδήγησαν την ίδια και την οικογένειά της μέχρι τη μακρινή Αιθιοπία.

Μέσα στη φρίκη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και τη σκληρή Βουλγαρική κατοχή στη Θράκη. H οικογένεια αναγκάζεται σε φυγή εξ αιτίας των πολιτικών πεποιθήσεων του πατέρα, που διώκεται ανηλεώς. Περνούν με τρόμο και κακουχίες τον μεγάλο ποταμό και καταφέρνουν μέσα από αλλεπάλληλες αντιξοότητες, να ταξιδέψουν μένοντας ενωμένοι, διασχίζοντας πολλές χώρες, για τρία δραματικά χρόνια. Ξεπερνούν κινδύνους που απειλούν τις ζωές τους και ζουν περιπέτειες,  ορισμένες από τις οποίες δεν ήθελαν μετά καν  να θυμούνται. Παλεύουν με σθένος και ψυχή για να βιώσουν το αύριο και πάλι στον τόπο τους. Ο ποταμός στάθηκε καλός μαζί τους!

Τα χρόνια κύλησαν σαν τα νερά του Έβρου, που συνεχίζουν την αέναη ροή τους μέχρι να εκβάλουν στη Λευκή Θάλασσα, δηλαδή το Αιγαίο, όπως  το λένε οι βόρειοι γείτονές μας από παλιά. Πόσο λευκή είναι όμως… Χιλιάδες τυραννισμένες ψυχές διέσχισαν και διασχίζουν καθημερινά αυτό το αλμυρόγλυκο σύνορο Δύσης και Ανατολής για να σωθούν από δικούς και ξένους. Μακάρι να καταφέρνουν να επιζούν όλες και να γυρίζουν κάποια μέρα, εκεί που νιώθουν και είναι Πατρίδα τους!