Η νύχτα απόψε είναι γεμάτη γλυκυθυμία ερωτική, από παλιούς καιρούς φερμένη. Σα ρόδο ανθίζει στο χαγιάτι το άλικο στόμα σου, ακριβή, μες στη μαντήλα τυλιγμένη! Στο σκοτεινό φράχτη με χάρη και με καμάρι ιπποτικό ο Δον Ζουάν στέκει αντικρύ σου, κι απάνου απ` όλα το φεγγάρι λάμπει στ` αλήθεια ισπανικό, στα χάη της γαλανής αβύσσου...
