Ο κάθε μάγειρος είναι ένα είδος πρέσβη μητέρας και
μη τέρατος σε ένα παιχνίδι φωτιάς και νερού που κάνει το χωματώδες των
υλικών πνοή.
Άσκηση λεπτότητας είναι και αρχοντιάς του προσφέροντος και του
προσφερομένου και του δεχομένου. Η ρίζα κάθε γιορτής.
Γι αυτό το “μαγείρεψα” υπονοεί πάντα το “κοπιάστε”,
εκεί, όπου όλοι οι καλοί χωράνε.
