Η λογοτεχνία μοιάζει με καθρέφτη. Είναι ο εκάστοτε καθρέφτης της εποχής της, ο κα-
θρέφτης του κοινωνικού γίγνεσθαι που καταγράφει και αντανακλά στις σελίδες της τα
σήματα που εκπέμπονται από τον περίγυρό της. Εάν, όμως, η λογοτεχνία είναι ένας κα-
θρέφτης που αντανακλά την πραγματικότητα, τότε μοιάζει περισσότερο με έναν σπασμένο
καθρέφτη, ο οποίος θρυμματίζει, διαθλά και παραμορφώνει αυτή την αναπαράσταση της
πραγματικότητας, μετατρέποντάς την σε αισθητική μορφή, με βάση τις συμβάσεις της
καλλιτεχνικής παραγωγής.
Η λογοτεχνία λειτουργεί ως καθρέφτης για τον αναγνώστη, ο οποίος κολακεύεται να βλέ-
πει και να διαβάζει τον εαυτό του να εκφράζεται μέσα από τον ήρωα. Αντικατοπτρίζει τις
περιπέτειες που κοιμούνται μέσα μας και μας υπενθυμίζει αυτά που κουβαλούσαμε
μέσα μας και νομίζαμε πως δεν το γνωρίζαμε.