Ο Λάρι Άιγκνερ ήταν ποιητής της εμπειρίας του ανέκκλητου,
ποιητής ενός κοσμικού παρασκηνίου – ανέπλασε την ύπαρξή
του σ’ έναν χωρο-χρονικό πειραματισμό, στο νεοδημιούργητο
πεδίο που σχηματίστηκε μεταξύ του εξωτερικού παρατηρητή
και του εσωτερικού αντικειμένου.
