«Σαν τραβήχτηκαν τα νερά, στην άμμο τα όνειρά μου έγραψα, τους διαλογισμούς, σκέψεις, ιδέες· μα όταν ήρθα στη φουσκοθαλασσιά τα λόγια αυτά της άμμου να στοχαστώ, μόνο η άγνοιά μου ολόγυρα ορθωνόταν».
Ο Χαλίλ Γκιμπράν γεφυρώνει με την πένα του την αραβική κληρονομιά με τον δυτικό ελληνοχριστιανικό ανθρωπισμό, θυμίζοντας στον άνθρωπο των πολέμων, της επιστήμης και της ταχύτητας την ξεχασμένη σοφία που υπάρχει μέσα του.