1.

ανασαίνω τους ήχους της άνοιξης ανάσα ψυχής

στ΄ανοιχτά του αιθέρα παράθυρα ανεμίζουν κουρτίνες

κβάντα πυρήνες γαλάζιο φέγγουν ύδωρ

σώμα μου το σθένος υφογράφημα ψυχή

ω μικρό μεγάλο Εκείνο είσαι είμαι 

θέλω το μέσα το νηφάλιο έλικας γραμμή

ξαποσταίνω στις γωνίες των χειλιών

μέλια μουσικές απλώνονται ωδές

η καρδιά της καρδιάς ώριμη φυτεία

ο σφυγμός στο λαιμό μυρίζει κάρδαμο

1.

je m’aspire je m’aspire dans les sons du printemps

bleus rideaux de l’éther des fenêtres qui respirent

les quanta des noyaux le soleil des lumières

style du corps fort de l’ âme fruit du port forteresse

oh mon grand suis Cela oh petit l’es aussi

veux je veux sobre hélice ligne du for intérieur

coin des lèvres coin du feu je respire je respire

miel musiques éternelles odes de joie se répandent

c’est mon coeur dans le coeur plantation mûre et pure

et le pouls dans le coup à l’arôme cardamome

2.

πιάνω αγγίζω

τρόμπες φωνές

απτό παλμό

μακρύ ποτάμι

κανό που φτάνει

ψήγμα χρυσού

σπείρα χρυσή

λευκή γραμμή

2. 

je prends je touche

trompettes qui courent

et vibrent tangibles

pépites dans l’or

d’un fleuve tranquille

canot arrive

en spirale d’or

ligne blanche sur rive