Παρότι πολλοί πολέμιοί του αμφισβητούσαν την ύπαρξη ενός ασυνείδητου ψυχικού στοιχείου, ο Φρόυντ κρίνει την παραδοχή αυτή επιστημονικά αναγκαία, παρατηρώντας ότι στα άτομα συχνά εμφανίζονται ψυχικές πράξεις των οποίων η εξήγηση προϋποθέτει άλλες πράξεις, για τις οποίες όμως η συνείδηση δεν έχει μάρτυρες.
