Καθρέφτης
Μια γωνίτσα απ’ τον καθρέφτη μένει καθαρή
και στο πρόσωπο οι ρυτίδες έκαναν αρχή.
Το πρόσωπο κι ο καθρέφτης
είναι της καρδιάς ο ψεύτης.
Έτσι τα ’φτιαξε ο χρόνος, για να παίζει στη ζωή.
Κρίμα που η αύρα φεύγει πριν προλάβει η αυγή.
Βιάζεται, θέλει να σβήσει
όσα φώτα έχει αφήσει.
Κι εγώ που πίστεψα της νιότης μου
η δύναμη πως είναι η πιο μεγάλη
γελάστηκα.
Ο χρόνος έχει τα φτερά
κι ό,τι μας δίνει στην αρχή δε μας το φέρνει πάλι.
