Αντί Προλόγου
Ο ανθρώπινος λόγος: οι λέξεις και οι φράσεις οι έμφορτες από πείρα,
σοφία, ήθος και καλαισθησία, που έχουν γραφεί κατά καιρούς από αν‐
θρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, είναι μια παρακαταθήκη πολι‐
τισμού, γνώσης και καλλιέργειας.
Ως αρχή και αυτής της συλλογής των προσωπικών Ψηφίδων Ιδεών, πα‐
ραθέτουμε μερικούς σοφούς αφορισμούς και διαλογισμούς μεγάλων φυ‐
σιογνωμιών του πνεύματος. Υπενθυμίζουμε, ότι ο Αθηναίος ποιητής Μέ‐
νανδρος (343‐291), κέρδισε την αθανασία με 866 «Γνώμες Μονόστιχες».
Ἀρχὴ παιδείας ἥ των ὀνομάτων ἐπίσκεψις.
(Και μόνον η σπουδή των λέξεων είναι πηγή σοφίας).
Αντισθένης (455‐360)
Ἀπὸ νεότητος ἕως γῆρας ἀναλάμβανε σοφίαν λόγου. Βεβαιότερον
(:ασφαλέστερο) τούτω, τῶν ἄλλων (απο)κτημάτων.
Βίας ο Πριηνεύς (6ος αι. π.Χ.)
«Ἃ ἂν τὶς τιμήσειε ὡς κάλλιστα, εἰσὶν τὰ ὀνόματα, ἅτινα εὐέχουσιν νοῦν
καὶ φρόνησιν, περὶ τὸ ὅν, ὄντως ἐννοίας ἀπηκριβωμένας ὀρθῶς, καλεῖ‐
σθαι» (: Αυτά που μπορεί να εκτιμήσει κανείς ως κάλλιστα, είναι οι λέξεις
(τα ονόματα) που θεωρούνται ότι αποδίδουν σωστά τα νοήματα που α‐
ναφέρονται στην αληθινή ουσία των πραγμάτων).
Πλάτων (Φίληβος 36 D)
