Η συλλογή Πρώτα ο Θεός απαρτίζεται από σαράντα πέντε αυτοτελή κείμενα, όπου με πειρακτική διάθεση και σε ατμόσφαιρα

νοσηρού υπερθεματισμού περιγράφονται πρόσωπα και στιγμιότυπα, κοινά ή ευτελή –εξού και ο νεολογικός όρος «ρωπογραφήματα» (ῥῶπος= μικροπραμάτεια)– και, κατά κύριο λόγο, θλιβερά. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για συνοπτικές αφηγήσεις φανταστικών ή ημιφανταστικών ιστοριών, με κοινό παρονομαστή την ανατροπή ή το παράδοξο. Στενάχωρες, ωμές, αδιέξοδες, ευτράπελες, απίθανες και, κατά βάση, αμφιθυμικές περιστάσεις που σου κλείνουν πονηρά το μάτι, χωρίς να ξέρεις

γιατί ακριβώς.