Το βιβλίο του Ιβάν Ζαμπλονκά αποτελεί πρόταση για το πώς να κάνουμε ιστορία στον 21ο αιώνα, αφήνοντας στην άκρη ψευδή διλήμματα σχετικά με τον αμιγώς μυθοπλαστικό ή επιστημονικό χαρακτήρα της ιστορίας. Χωρίς ποτέ να παραιτείται από τις μεθοδολογικές δεσμεύσεις της ιστορικής έρευνας, ο Ζαμπλονκά υποστηρίζει ότι η ιστορία, όπως και οι κοινωνικές επιστήμες γενικότερα, είναι συμβατές με τη λογοτεχνική δημιουργία. Το βιβλίο του φέρνει στο φως τις συνθήκες υπό τις οποίες η ιστορία μπορεί να επινοήσει νέες μορφές λόγου, κείμενα που προάγουν τις γνώσεις για το παρελθόν, ευνοώντας επίσης τη βαθύτερη κατανόησή του. Μια τέτοια ιστορία ξεπερνά τη σύγχρονη ακαδημαϊκή υπερεξειδίκευση χωρίς να επιστρέφει στη στεγνή φιλολογία. Ισορροπεί με επιτυχία ανάμεσα στην αναγκαία αυστηρότητα και την επιθυμητή τόλμη, ενσωματώνοντας στο κείμενο τον συλλογισμό και τη διαδικασία της έρευνας. Μια ιστορία που μπορεί να συγκινεί και να συναρπάζει γίνεται, έτσι, πρόκληση και προοπτική.

Ρ.Μπ.

* * *

Συναρπαστική ιστοριογραφική έρευνα που νομιμοποιεί τις παράνομες σχέσεις των κοινωνικών επιστημών με τη λογοτεχνία, αποδεικνύοντας ότι η αυστηρότητα της μεθόδου δεν αντιβαίνει στη λογοτεχνική δημιουργία.

Sciences Humaines

Η λογοτεχνική γραφή δεν αποτελεί απλώς βοήθημα της ιστορικής μεθοδολογίας· είναι ενεργό και αναπόσπαστο μέρος της. Βέβαια, διαφορές υπάρχουν, τα σύνορα είναι αναγκαία, αλλά τις δυσκολίες αυτές θα πρέπει να τις δούμε ως μέσο για να φέρουμε σε επαφή μεταξύ τους τα κείμενα, και όχι για να τα διαχωρίσουμε. Ένας διάλογος θα μπορούσε να δώσει μορφή σ’ αυτό που επιθυμεί ο συγγραφέας: «μια υβριδική μορφή την οποία μπορούμε να αποκαλέσουμε κείμενο-έρευνα ή δημιουργική ιστορία (creative history) – μια λογοτεχνία ικανή να πει την αλήθεια για τον κόσμο».

Écritures historiques

Δεν πρόκειται απλώς για μια ιστορία της σχέσης των κοινωνικών επιστημών με τη λογοτεχνία. Είναι ένα μανιφέστο, μια πρόσκληση, ένα πραγματικό ερευνητικό πρόγραμμα. Αλλά, κυρίως, πρόκειται για ένα βιβλίο γεμάτο μ’ έναν πολύ επικοινωνιακό ενθουσιασμό: ανοίγει την όρεξη για τη διδασκαλία, την έρευνα, το γράψιμο.

Recheches et Travaux

* * *

Ο Ivan Jablonka (Ιβάν Γιαμπλόνκα ή Ζαμπλονκά, κατά τη γαλλική προφορά), πολωνοεβραϊκής καταγωγής, γεννήθηκε το 1973 στο Παρίσι. Απόφοιτος της École Normale Supérieure, agrégé και διδάκτωρ της ιστορίας, είναι καθηγητής της σύγχρονης ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Paris XIII-Nord.

                Συνεργάτης του Πιερ Ροζανβαλόν, είναι ένας από τους αρχισυντάκτες της ψηφιακής επιθεώρησης ιδεών La vie des idées, και διευθύνει ή συνδιευθύνει εκδοτικές σειρές στο πεδίο της ιστορίας και των κοινωνικών επιστημών.

                Από τις εκδόσεις Πόλις κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο του Λετισιά ή το τέλος των ανδρών (το Λετισιά τιμήθηκε με το λογοτεχνικό βραβείο της εφημερίδας Le Monde, το βραβείο μυθιστορήματος Médicis και το βραβείο δοκιμίου του περιοδικού Transfuge), και από τις εκδόσεις Καστανιώτη το βιβλίο

του Ζαν Ζενέ: Οι ανομολόγητες αλήθειες.