Οι σελίδες αυτού του βιβλίου περιέχουν μνήμες και ιστορίες, παλαιότερες αλλά και πιο σύγχρονες, από τη γη της Αττικής. Μνήμες και ιστορίες που για πολλές γενιές, οι περισσότερες, μεταφέρθηκαν κι έφτασαν ως τη γενιά τη δική μας προφορικά και που θεώρησα χρέος, έναντι των προγόνων μου, να τις καταγράψω ώστε να μη ξεχαστούν σε μια εποχή όπου όλα γύρω μας αλλάζουν ραγδαία.
   Κι είναι αλήθεια πως όποιος γεννηθεί στα Μεσόγεια, θέλει δε θέλει, αναλαμβάνει μεγάλες ευθύνες αφού το πρόσωπο του τοπίου είναι ένα παλίμψηστο από απανωτές γραφές. Κάθε μέρος έχει το δικό του όνομα, αρχαίο, βυζαντινό, ή αρβανίτικο και καθένα από αυτά συνδέεται με μια ανάμνηση. Εδώ δοξαστήκαμε, εκεί ντροπιαστήκαμε, τα αίματα φωνάζουν, θεία αγάλματα ξεπετάγονται από τα χώματα και μονομιάς το τοπίο μετουσιώνεται σε πλούσια, πολύπτυχη Ιστορία, που αναστατώνει την ψυχή.
   Γιατί όλη μας η Ιστορία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα βίαιο επικίνδυνο δρασκέλισμα από τον χαμό στη σωτηρία.
Σε αυτό το βιβλίο καταγράφεται για πρώτη φορά ένα κομμάτι αυτής της προφορικής Ιστορίας, σε αφηγηματική μορφή ελληνική και αρβανίτικη, μεταφέροντας τον αναγνώστη σε μια ατμόσφαιρα ονείρου, όπου τα θαύματα περπατούν στον δρόμο, σαν καθημερινές απλότατες πράξεις.