Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια πασίγνωστη μεγάλη πόλη, κατέφτασε έναν φοβερός και τρομερός δράκος. Τα βαριά του βήματα ταρακούνησαν τους κατοίκους. Ο δράκος ήρθε πεινασμένος και απειλητικός. Και ήρθε τραγουδώντας!

Δράκος είμαι που πεινάει,
τρώει και δε σταματάει,
Μόνο τ’ όνομά μου αν βρείτε,
θα με ξεφορτωθείτε.

Άρχισαν λοιπόν οι κάτοικοι της πόλης να μαντεύουν. Μήπως το όνομά του είναι ασυνήθιστο; Αγαμέμνων, Αναξιμένης,  Ζήνων, Ηρόδοτος, Δημοσθένης. Ή μήπως πιο συνηθισμένο; Γιαννάκης, Μάκης Λάκης, Σάκης, Τάκης…  Ποιο να είναι άραγε το όνομα του δράκου;  Κανείς δεν μπορεί να το βρει και ο φόβος μεγαλώνει. Ο φόβος; Είπε το μυρμηγκάκι… Μήπως τον λένε Φόβο;