O Ίσιντορ ζει κάτω από την επιφάνεια της γης. Εργάζεται ως μηχανοδηγός στο μετρό της Στοκχόλμης και καθημερινά φοβάται μήπως κάποιος πηδήξει ή πέσει μπροστά στο δικό του τρένο. Η Πάουλα ζει σε ένα άλλο σκοτάδι και ο Ίσιντορ έχει κάνει σκοπό της ζωής του να την βγάλει ξανά στο φως. Αλλά η Πάουλα δεν θέλει. Είναι ξαδέρφια. Οι ζωές τους διαπλέκονται ένα καλοκαίρι των παιδικών τους χρόνων, κάτω από μια έντονη λιακάδα που επιτρέπει να σχηματίζονται βαθιές σκιές. Στους κόλπους μιας οικογένειας όπου η βία είναι μόνιμη, έχουν ο ένας τον άλλον –αλλά τίποτα περισσότερο. Το νέο μυθιστόρημα του Ούλα Νίλσον είναι η λυρική και εκλεπτυσμένη αφήγηση μιας άφατης αγάπης, ένα πυκνογραμμένο βιβλίο –ατμοσφαιρικό, σαν ταινία του Μπέργκμαν– για την αυξανόμενη απόσταση ανάμεσα σε δύο νέους που έχουν βρεθεί τόσο κοντά όσο είναι ανθρωπίνως δυνατόν. Είναι, επίσης, μια ανασύνθεση του μύθου του Ορφέα και της Ευρυδίκης στην περίφημη εκδοχή του Ρίλκε: μια Ευρυδίκη που στον θάνατο έχει γίνει ένα ιδιαίτερο άτομο και που ίσως να μην αντιλαμβάνεται καν ότι είναι ο Ορφέας εκείνος που βαδίζει πιο μπροστά της στον δρόμο.

«Ένα αξιοθαύμαστο μυθιστόρημα. Ακτινοβολεί από την πρώτη σελίδα... με μια λαμπρή ευκρίνεια λεπτομερειών... Ο Ούλα Νίλσον παίρνει τον μύθο, τον τοποθετεί στη σύγχρονη σουηδική καθημερινότητα και τον αφήνει να ξετυλιχθεί εκεί. Ακριβώς έτσι λειτουργεί ένα λογοτεχνικό έργο. Οι ιστορίες ζουν η μία μέσα στην άλλη, η μία από την άλλη, και ζωντανεύουν όταν τις χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ».

MARIA SCHOTTENIUS, Dagens Nyheter  

«Με αυτό το βιβλίο καθίσταται σαφές ότι ο Ούλα Νίλσον ανήκει στις πλέον ενδιαφέρουσες λογοτεχνικές φωνές της γενιάς του. Αποδεικνύει άλλη μια φορά την ικανότητά του να μπαίνει στο πετσί των ατόμων που ζουν χαμένοι στο περιθώριο της ζωής και να συλλαμβάνει επιδέξια τις πολλές αποχρώσεις του μαύρου».

ANN LINGEBRANDT, Helsinborgs Dagblad

 «Το νέο του μυθιστόρημα –όπως κι εκείνα που απαρτίζουν την τριλογία της Νόρλαντ– είναι γραμμένο σε μια απλή και ακριβή γλώσσα, παλλόμενη από υπόρρητα, υπολανθάνοντα νοήματα… Με τέσσερα θεοσκότεινα και ανελέητα μυθιστορήματα, συμπυκνωμένα σαν εκχύλισμα αψιθιάς, ο Ούλα Νίλσον κατέλαβε διακριτικά την άδεια θέση της Μπιργίτα Τρότσιγκ στη σουηδική λογοτεχνία –της άτεγκτης και απαραίτητης μάρτυρος καταστάσεων αδήριτης ανάγκης που προτιμάμε να αγνοούμε».

NILS SCHWARTZ, Expressen 

«Ο Ούλα Νίλσον στήνει ξανά μικρά συμπιεσμένα έργα δωματίου, σπαράγματα από μια αναγνωρίσιμη καθημερινότητα». 

TOMAS LARSSON, Östersunds-Posten